Page 62 - all

‫یادبود‬ ‫‪60‬‬

‫| ماهــــــــنامه داخـــــــــــــلی‬
‫روابط عمومیهای شهرداری تهران‬
‫شمـــــاره ‪ | 18‬خــــــرداد ماه | ‪1404‬‬

‫حــالا ماییــم بــا انبوهــی از بهــت‪ .‬همــه شــوک شــد‌هایم و غمگیــن از‬
‫اینکــه او چطــور در عــرض چنــد ثانیــه زندگــ ‌یاش‪...‬‬

‫بـا اینکـه از آن‪ ‬لحظـه دهشـتناک روزهـا می‌گـذرد امـا نـه گـذر روزهـا‬
‫و نــه حتــی ســردی خــاک افاقــه نکــرده و هنــوز هــم نبــودش را بــاور‬

‫نکردی ـم‪.‬‬
‫هنوز زنگ صدایش به گوشمان است‪.‬‬
‫بــدو بدوهایــش‪ ،‬ســر نتــرس و زبــان تنــد و تیــزش‪ ،‬بــا معرفتی‌هــا و‬
‫زودرنج ‌یهایــش‪ ،‬علاقــه عجیبــش بــه دوربیــن و تجهیــزات و اشــتیاق‬
‫ب ‌یمــرز او بــرای عکاســی یادگارهــای اوســت بــرای مــا‪.‬‬
‫درجاتــی همیشــه ســرعتی بــود و شــاید همیــن اســت کــه بــاور بــه‬
‫نبــودش را ســخت‌تر کــرده‪ .‬راســت م ‌یگفــت رفیقش‪«:‬واقعــا بــه او‬
‫نمی‌آیــد کــه نباشــد‪ » ...‬م ‌یتوانــم تصــور کنــم الان در حــال عکاســی‬
‫‪ 360‬درجـه‌ از یـک بنـای تاریخـی در تهـران باشـد یـا بـرای یـک لقمـه‬
‫نــان‪ ،‬تصویربــرداری یــا عکاســی‪ ‬پــروژ‌های م ‌یکنــد‪ .‬می‌توانــم تصــور‬
‫کنـم در کنـار همسـرش کـه عاشـقانه دوسـتش داشـت بـرای صفح ‌هشـان‬
‫تولیـد محتـوا م ‌یکنـد یـا در حـال گف ‌توگـو بـا دوسـتانش از وضعیـت‬
‫کار و اقتصـاد گلـه می‌کنـد‪ .‬نم ‌یدانـم‪ ،‬هـر تصـوری جـز اینکـه او دیگـر‬

‫در ایـن دنیـا نباشـد‪...‬‬
‫آنچـه فـوت درجاتـی را بـرای همـه مـا دردناکتـر کـرده ایـن اسـت کـه‬
‫« َد َرج» مشـغول کار بـود‪ .‬او داشـت بـرای کسـب روزی‪ ،‬در کارزار زندگـی‪ ،‬‬
‫زیـر تیـغ آفتـاب‪ ،‬دوربیـن بـه دسـت م ‌یجنگیـد‪ ،‬غافـل از آنکـه روزگار‬

‫برایـش رفتـن را کنـار گذاشـته نـه مانـدن را‪.‬‬
‫یـک بـار دیگـر یـک زندگـی بـه پایـان سـام کـرد و‪ ‬حـالا چـه چیـز‬

‫تل ‌ختــر از اینکــه مجبوریــم از او بــا «یــادش بخیــر» یــاد کنیــم‪.‬‬

‫رضا گلابکش افشار‬

‫نمـی‌رودز دیدهودلخاطراتبودنها‬
‫برای حمید‬

‫پایـان زندگـی مـادی‪ ،‬آخـر قصه معنویـت بودن نیسـت‪ .‬جایی که جسـم دنیای‬
‫خاکـی و فانـی را بـه جبـر روزگار تـرک م ‌یکنـد‪ ،‬در گوشـه و کنار قلـب و ذهن‬

‫مـا زندگی ادامـه دارد‪.‬‬