Page 85 - 20 - 21
P. 85
درس بـــود و مدرســـه.
اول مهـــر بـــرای مـــن بـــوی پایـــان مـــ یداد؛ پایـــان یـــک فصـــل
شـــادی ،پایـــان آزادی ،پایـــان بچگ یهـــای سرخوشـــانه .اول مهـــر
بـــرای مـــن بـــوی غـــروب جمعـــه ،بـــوی بغـــض فروخـــورده ،بـــوی
دوری و د لتنگـــی مـــ یداد...
بـــا وجـــود گذشـــت ســـا لها از آن دوران ،هنـــوز هـــم دلتنـــگ آن
ذو قهـــای کودکـــی و د لخوشـــ یهایی هســـتم کـــه اکنـــون تنهـــا
خاطـر های از آنهـا باقـی مانـده اسـت .مـادر بـزرگ و پـدر بزرگـی
کـــه امـــروز پیـــر و شکســـته شـــد هاند ،بـــرای مـــن هنـــوز بـــوی
تابســـتا نهای سرزندگ یشـــان را دارنـــد؛ همـــان تابســـتا نهایی
کـــه هـــر بـــرگ و هـــر میـــو هاش ،هـــر لبخنـــد و هـــر لحظـــ هاش،
بهشـــتی جاودانـــه در قلـــب کودکـــی مـــن بـــود.
پریسا عزیزخانی
روابط عمومی اداره کل امور مالی و اموال
یادباد آنروزگارانیادباد....
روزهــای پایانــی شــهریور همزمــان بــا نزدیــک شــدن بــه ایــام
مدرســه و شــروع مــاه مهــر ،نویــد بخــش شــروع روزهــای
پرخاطـره و رنگارنـگ مدرسـه و تجدیـد دیـدار بـا همکلاسـ یها و
معلمانـی بـود کـه گاه خیلـی دوستشـان داشـتم .شـروع روزهـای
تحصیـل در مدرسـه بـرای مـا شـاید خیلـی خـاص تـر از الان بـود.
چــون مــا دهــه شــصتیها قانــع تــر و آرام تــر از نســل کنونــی
بودیــم .خریدهــای ســاده بــرای مدرســه شــامل کیــف ،کفــش
،دفتــر ،خــودکار و ...هرکــدام لــذت و بــوی خــودش را داشــت.
خاطـرم هسـت روزهـای پایانـی شـهریور از سـر ذوق و شـوق آغـاز
مدرســه ،بــا وســایل خریــداری شــده میخوابیــدم.
جلــد کــردن کتابهــای نــو بــا رایحــه خــاص کاغــذ نــو ،از
خاطـرات فرامـوش نشـدنی مـن در روزهـای پایانـی شـهریور مـاه
اســت.
روز اول مهــر ،همیشــه بــرای مــن بهتریــن روز ســال تحصیلــی
بــود .چــون درس خوانــدن را خیلــی دوســت داشــتم و بــا علاقــه
بـه مدرسـه مـی رفتـم .یکـی دیگـر از انگیز ههـای آغـاز مدرسـه،
شماره 20و | 21مرداد و شهریور ماه | 83 | 1404

