Page 84 - 20 - 21
P. 84
همگامان 82
| ماهــــــــنامه داخـــــــــــــلی
روابط عمومیهای شهرداری تهران
شماره 20و | 21مرداد و شهریور | 1404
تابســـتا نهای کودکـــی مـــن ،عل یرغـــم زندگـــی در آپارتما نهـــای
شـــهر اصفهـــان ،بهشـــتی بـــود در دل با غهـــای پدربـــزرگ در
شـــهریار؛ با غهایـــی پـــر از میو ههـــای رنگارنـــگ تابســـتانی کـــه
از هلـــو و شـــلیل گرفتـــه تـــا گیـــاس ،آلـــو ،شـــاتوت و آلبالـــو را
در خـــود جـــای داده بـــود .فضـــای بـــاز و دسترســـی آســـان بـــه
ایـــن نعم تهـــای طبیعـــی ،رهایـــی از درس و مدرســـه و بـــازی در
جو یهـــای آب ســـرد و خنـــک ،هـــر روز مـــرا پـــر از هیجـــان و
نشـــاط م یکـــرد.
امـــا جذا بتریـــن لحظـــات تابســـتان برایـــم همراهـــی بـــا
مادربـــزرگ بـــود؛ وقتـــی کـــه بـــا مهـــارت و عشـــق ،لواشـــک و
میـــوه خشـــک درســـت م یکـــرد ،رب
م یپخـــت ،مربـــا درســـت م یکـــرد،
گـــردوی تـــازه پوســـت م یکنـــد و
حتـــی آبلیمـــو و آبغـــوره م یگرفـــت. با وجود گذشت
مـــن همیشـــه کنـــار او بـــودم ،مشـــتاق سال‌ها از آن دوران،
بـــرای کمـــک کـــردن ،هرچنـــد اغلـــب هنوز هم دلتنگ
بـــه نظـــر م یرســـید دســـت و پایـــش آن ذوق‌های کودکی
را م یگیـــرم امـــا بـــودن در کنـــار او و و دل‌خوش یهایی
مشـــارکت در ایـــن کارهـــا خـــود نوعـــی هستم که اکنون تنها
لـــذت ب یبدیـــل بـــود و مـــادر بـــزرگ خاطر های از آنها باقی
مانده است
مهربانـــم هیـــچ وقـــت مـــن را از ایـــن
همراهـــی ب ینصیـــب نم یگذاشـــت و مـــن را در کنـــار خـــودش
پذیـــرا بـــود بـــدون آنکـــه یـــک بـــار در طـــی ایـــن ســـا لها بابـــت
دســـت و پـــات گیـــر بودنـــم خـــم بـــه ابـــرو بیـــاورد یـــا بدخلقـــی
کنـــد و ایـــن اتفـــاق لـــذت ناتمـــام مـــن را ب یپایا نتـــر هـــم
می‌کـــرد.
ایـــن لحظـــات ســـاده و ملمـــوس ،در کنـــار طبیعـــت ،خانـــواده و
باز یهـــای ب یپایـــان ،تابســـتان را بـــه فصـــل شـــادی مطلـــق
تبدیـــل م یکـــرد.
امـــا در دل تمـــام ایـــن شـــاد یها ،غمـــی همـــواره ب یصـــدا
در کمیـــن بـــود؛ نزدیـــک شـــدن بـــه اول مهـــر .روزی کـــه بایـــد
از بـــاغ ،از میو ههـــا ،از آب و خاکـــی کـــه دوســـت داشـــتم و از
کســـانی کـــه عاشـــقانه بـــه آنهـــا وابســـته بـــودم جـــدا م یشـــدم
و دوبـــاره بازم یگشـــتم بـــه شـــهری کـــه تنهـــا مایـــ ه یـــادآوری
