Page 61 - all 2

‫بودنـد‪ .‬و بعـد از پایـان جنـگ‪ ،‬مدیریت شـهری یک بـه یک به دیـدار این‬
‫فعـالان رفت‪ .‬نه از سـر تشـریفات‪ ،‬که از سـر قدردانی واقعـی‪ .‬در مغاز ‌ههای‬
‫کوچـک‪ ،‬کنار دخل و پیشـخوان‪ ،‬از آ ‌نها تشـکر کردیم کـه در تاری ‌کترین‬

‫روزهـا‪ ،‬فانوس زندگـی بودند‪.‬‬
‫مـا هنـوز در حال مستندسـازی ایـن روزها هسـتیم‪ ،‬اما خـوب م ‌یدانیم که‬
‫خاطـرات جنـگ‪ ،‬فقط در عک ‌سهـای خـون و دود خلاصه نم ‌یشـود‪ .‬در دل‬
‫این خاطـرات‪ ،‬صحن ‌ههایی هسـت از مهربانی مـردم‪ ،‬از پایداری کسـبه‪ ،‬و از‬

‫اشـ ‌کهایی کـه برای نجـات یکدیگر ریخته شـد‪.‬‬
‫در بلـوار خاطـرات تهـران‪ ،‬ایـن بـار خاطـر ‌های نقش بسـت که سـا ‌لها در‬
‫حافظـه جمعـی ما زنـده خواهـد مانـد‪ :‬همدلـی در دل جنگ و اضطـراب ‪.‬‬

‫هانیه ربیعی‬

‫روایتیکشهروندعادی‬

‫همه چیز از یه تعطیلی و عید پرشور و عشق شروع شد!!!‬
‫تمـوم کشـور از شـهر گرفتـه تـا روسـتاها همـه بسـاط پرچـم رنگـی و‬
‫موکـب دلـی و خوشـحالی رو برپـا کـرده بـودن تـا برسـن بـه حـرف و‬
‫زبـون مشـترک همـه شـیعیان عیـد امیـر المومنیـ ‌ن(ع)‪ ...‬کـی فکرشـو‬
‫م ‌یکــرد؟ ؟؟در وهــم و تصــورم نم ‌یگنجیــد یهــو ‪,‬یــک دفعــه جنــگ‬
‫بشــه! اونــم کجــا تــوی ایــران !! شــاید خیلیامــون حتــی فکرشــم بــه‬
‫ذهنمــون خطورنم ‌یکــرد یــه روزی تــوی کشــورمون ؛ و خاکمــون ایــن‬

‫اتفــاق ب ‌یفتــه‪.‬‬
‫آسـمون شـهر پـر از نـور؛ امـا نـه بـرای شـادی و پایکوبـی بلکـه بـرای‬
‫تــرس و نگرانــی و دلهــره مردمــی کــه تنهــا خواســته و دلخوشیشــون‬
‫آرامــش و زندگــی حداقلیــه‪ ....‬ایــن متــن روایتــه روز شــمار دوازده روز؛‬

‫جنگـه ناعادلانـه ایـن مـردم نیسـت!‬
‫م ‌ینویســم بــرای آروم کــردن دلــی کــه حتــی بعــد از روزهــا هنــوزم‬
‫بـا یـه جرقـه کوچیـک میشـکنه و میلـرزه؛ دسـتایی کـه کمـی لـرزش‬

‫گرفتـه و قلـم تـو دسـتش آروم و قـرار نـداره‪...‬‬
‫اگــه از مــن بپرســن جنــگ هیچوقــت‪ ،‬هیــچ جــا‪ ،‬بــرای هیــچ کــس‬

‫خــوب نیســت!‬
‫جنــگ بیماریــه یــک بیمــاری لاعــاج و ب ‌هشــدت دردنــاک کــه نــه‬

‫شماره ‪ | 19‬تیر ماه | ‪59 | 1404‬‬