Page 125 - alllllll
P. 125
زندگیروزانهوشبانهتهران یهادرماهرمضان
در مــاه رمضــان ،تهران یهــا روزهــای خــود را بــا فعالی تهــای
مذهبــی و اجتماعــی خاصــی می‌گذراندنــد .پیــش از
افطــار ،بســیاری از مــردم در مســاجد و زیارتگا ههــا ســپری
م یکردنــد .مســجد شــاه (امــام خمینــی) در بــازار تهــران،
یکــی از اصل یتریــن مکا نهــا بــود کــه جلوخــان آن محــل
تجمــع بســاط یها و دست‌فروشــان بــود .در داخــل مســجد
نیــز معرکه‌گیرهــا ،مســئل هگوها و مرثی هخوانــان بــه فعالیــت
مشــغول بودنــد .اجنــاس فروخت هشــده در ایــن بســاط‌ها
شــامل ابــزار کار ،کتا بهــای مذهبــی ،ســن گهای قیمتــی،
وســایل ورزشــی و حتــی کالاهــای عجیــب ماننــد کتاب‌هــای
علــوم غریبــه بــود.
صحـن مسـجد شـاه و مسـجد سپهسـالار (مطهـری) نیـز محـل
فـروش قـرآن ،تقویـم ،عک سهـای مذهبـی و عطریـات بـود .در
صحــن امامزاد ههــا و زیارتگا ههایــی ماننــد ســید اســماعیل و
امامـزاده یحیـی ،بسـا طهایی مخصـوص زنـان برپـا م یشـد کـه
شـامل پارچـه ،لـوازم آرایشـی ،لبـاس و وسـایل خـرازی بـود.
پــس از افطــار ،ش بنشــین یها آغــاز م یشــد .مهمان یهــا بــا
پذیرایــی زولبیــا و بامیــه همــراه بــود و بــزرگان بــا قصه‌گویــی
و کتا بخوانــی مهمانــان را ســرگرم می‌کردنــد .برخــی نیــز
بــه هیئ تهــای مذهبــی م یرفتنــد و بــه قرائــت قــرآن و دعــا
مشــغول م یشــدند.
واماشبهایاحیا
شــ بهای نوزدهــم ،بیســت و یکــم و بیســت و ســوم کــه
شــ بهای قــدر محســوب م یشــد و بــرای مــردم مــورد
احتـرام بـود .در ایـن شـب‌ها از واجبـات بـود کـه حتمـا غسـل
کننــد و حداقــل صــد رکعــت نمــاز قضــا یــا مســتحب بــه جــا
آورنـد و کمتریـن اعمـال شـامل هـزار بـار اسـتغفار یـا صلـوات و
هـزار بـار صلـوات بـه صـدای بلنـد بـود .در ایـن سـه شـب وقتی
صـدای مـوذن بـرای اذان بلنـد مـی شـد همـه مـردم کوچـک
و بــزرگ بــا هــم اذان می‌گفتنــد .اذا نهــای نیمــه شــب پــر و
پیمان هتریــن صداهایــی بــود کــه از مــردم در کــوی و بــرزن و
مســجد شــنیده م یشــد.
شماره 14و | 15بهمن و اسفند | 123 | 1403
