Page 10 - all 2
P. 10
نقـش نخبـگان در جنـگ روای تهـا بـا هـم بحـث میکردیـم .آخریـن
دیــدار مــا بــه گف توگویــی دربــاره ماموریتهــای دانشــکدههای
موضوعـی از جملـه ماموریـت مدیریـت رسـان های بحـران بـرای یکـی
از واحدهـا بـود.
متأســفم کــه بگویــم روایــت رســان هها از شــهادتش ،بــه دلایــل مختلــف
ناکافــی بــود؛ امیــدورام دانشــگاه ه و رســان هها جبــران کننــد و گفتمــان،
رویکـرد و راهبردهـای تحولـی او را تحقیـق و تبییـن کننـد.
شــما بارهــا بــر نقــش واژگان در شــک لدادن بــه درک
مــردم از بحــران تأکیــد کرد هایــد .در طــول جنــگ
۱۲روزه ،چقــدر انتخــاب واژگان رســان ههای رســمی ،بــا روحیــه
عمومــی ه مراســتا بــود؟ آیــا توانســتیم روایتــی ایجــاد کنیــم
کـه مـردم را در جایـگاه "قهرمـان" ببینیـم نـه فقـط "قربانـی"؟
واژههــا در بحــران ،مه متــر از گلول هانــد .واژه م یتوانــد ملــت را بســیج
کنـد یـا فلـج .در جنـگ ۱۲روزه ،بخشـی از رسـان ههای رسـمی تـاش
کردنـد از ادبیـات اقتـدار ،ایسـتادگی و عقلانیـت اسـتفاده کننـد ،امـا در
مجمــوع ،هنــوز در انتقــال مــردم از جایــگاه «قربانــی» بــه «قهرمــان»
موفـق نبودیـم.
بایــد از مــردم بــه عنــوان بازیگــران مقاومــت ،نــه تنهــا آســی بدیدگان
جنـگ ،سـخن بگوییـم .روای تهـای رسـان های مـا بایـد مـردم را شایسـته
تحســین و قهرما نســازی بداننــد ،نــه فقــط ترحــم.
رســان ههای وابســته بــه شــهرداری تهــران چگونــه
عمــل کردنــد؟ آیــا عملکــرد آ نهــا را م یتــوان نوعــی
"مدیریـت رسـان های مسـئولانه" در جنـگ دانسـت؟ یـا هنـوز بـا
اســتانداردهای خبرنــگاری بحــران فاصلــه داریــم؟
عملکــرد رســان ههای شــهرداری تهــران در ایــن بحــران ،در مقایســه بــا
دورههــای پیشــین ،پیشــرفت قاب لملاحظــ های داشــت .پوشــ ش میدانــی،
حضـور در مناطـق درگیـر ،و تمرکـز بـر انتقـال آرامش همـراه با هوشـیاری،
از نقـاط مثبـت آن بـود.