Page 65 - 13

‫آن ورتــر اتــاق فرهــاد ظاهــر مــی شــود و‬
‫روزگاری کـه بـر وی گذشـته همینطـور کـه‬
‫قــدم برمــی دارم ترانــه و نــوای غمگینــی‬
‫آشـنا مـی شـنوم صـدای پـر سـوز محسـن‬

‫چاووشــی‪.‬‬
‫خــط رو پیشــونیم‪ ،‬چشــم هــای بارونیــم‪،‬‬
‫دسـ ‌تهای لرزونـم‪ ،‬پاهـای بـی جونـم‪،..... ،‬‬

‫دوســت دارم برگــردی‪...‬‬
‫همینطــور کــه پیــش مــی روم اتا ‌قهــا و‬
‫فضاهــای عمومــی مثــل مطبــخ و آتشــدان‬
‫و حمــام و رخــت شــوی خانــه و اتا ‌قهــای‬
‫زیــاد طبقــه همکــف ایــن عمــارت را‬
‫م ‌یبینــم کــه ســعی شــده مثــل همــان‬
‫شــکل اولیــه حفــظ و احیــاء و بازســازی‬

‫شــود‪.‬‬
‫از راهـروی کنـاری پلـه هـای بلنـد را بـالا‬
‫مــی روم و ایوانــی بــا اتا ‌قهــای زیبــا و‬

‫عمارت موتمن الاطبا‬
‫در زمانه خودش‬
‫زیبایی و زرق و‬
‫برقی خاص خود را‬
‫داشته است و در‬
‫زمانه‌ای که خان ‌هها‬
‫یک طبقه ساخته‬
‫م ‌یشدند این خانه‪،‬‬
‫اولین ساختمان‬
‫سه طبقه ایران بود‬
‫و از این بابت نمادی‬
‫از معماری تهران‬
‫قاجاری محسوب‬
‫می شود‬

‫شماره ‪ | 13‬دی ماه | ‪63 | 1403‬‬