Page 66 - 13
P. 66
دل نــواز کــه در هــای چوبــی و پنجرههــای ارســی دارش دل از هــر
بیقــراری را م یربایــد را م یبینــم.
پاییـن میآیـم و بـه طبقـه زیرزمیـن مـیروم جایـی کـه روزگاری آب
انبـار و شـربت خانـه و سـایر دسترسـیهای عمومـی در آن تعبیـه شـده
اسـت.
از ویژگ یهـای خـاص ایـن عمـارت آن اسـت کـه سـتونها ،ایوا نهـا و
بافتـار معمـاری آن نمونـه بـارزی از هنـر و معمـاری و سـبک خان ههـای
دوران قاجــار اســت و بــه خاطــر همیــن ویژگ یهــا و ســبک هنــری در
زمانـی کـه اسـتاد زیـن العابدیـن موتمـن نـوه موتمـن الاطبـا در ایـن
خانـه زندگـی مـی کـرد بـا رضایـت و خواسـت خـود اجـازه ثبـت ایـن
خانـه را داد و سـرانجام بـه شـماره ۳۱۰۴در فهرسـت آثـار ملـی ایـران
بـه ثبـت رسـید.
ایــن خانــه در ســال ۱۲۶۲خورشــیدی بــا مســاحت ۸۰۰متــر مربــع
ســاخته شــده اســت.
موتمــن الاطبــاء میــرزا زیــن العابدیــن خــان َدنبلــی َضراّبــی کاشــانی
ملقـب بـه موتمـن الطبـا ،پزشـک حضـور ناصرالدیـن شـاه قاجـار بـود.
او جــز اولیــن فــارغ التحصیــان مدرســه دارالفنــون و شــاگرد دکتــر
تلـوزان فرانسـوی؛حکیم و پزشـک نامـدار ایـران در دوران محمدشـاه و
ناصرالدیـن شـاه قاجـار بـه حسـاب مـی آیـد .همچنیـن ،موتمـن الاطبـا
از بزرگتریـن جراحـان زمانـه خـود بـوده اسـت .چنانکـه از تخصـص و
مهـارت بـالای او در بیـرون آوردن سـنگ مثانـه در کتـب و مقالـه هـای
متعــددی اشــاره شــده اســت کــه میــرزا موتمــن را یکــی از “مکاتــب
اربعـه یـا چهارگانـه طـب” خوانـده انـد .البتـه کـه بایـد از آشـنایی کامـل
او بـا شـعر و ادبیـات و مخصوصـاً شـاهنامه فردوسـی بایـد گفـت .میـرزا
زیـن العابدیـن خـان در سـال ۱۲۸۷خورشـیدی درگذشـت.