Page 88 - all 2
P. 88

‫تـویایـنبحـران‪۱۲‬روزه‪،‬تعامـلفرماندهـیبیـن آ تش‌نشـانیوسـتادبحـران‬
                                                  ‫شـهرداریچطـور بـود؟‬

‫در تمــام حــوادث‪ ،‬فرمانــده میدانــی آت ‌شنشــانیه‪ .‬هرجــا کــه مــا‬
‫حضــور داریــم‪ ،‬تصمیــم نهایــی بــا ماســت‪ .‬دســتگا ‌ههای دیگــه‬
‫مثــل اورژانــس‪ ،‬هــال احمــر‪ ،‬نیروهــای انتظامــی‪ ،‬بــرق‪ ،‬گاز و…‬
‫همگــی تحــت فرماندهــی میدانــی آت ‌شنشــانی عمــل می‌کنــن‪.‬‬
‫خوشــبختانه تعامــل بیــن ســازما ‌نها تــو ایــن دوره خیلــی بهتــر از‬
‫بحرا ‌نهــای قبلــی بــود‪ .‬نابســامانی کمتــری دیدیــم‪ ،‬هماهنگ ‌یهــا‬

                                                      ‫ســریع‌تر بــود‪.‬‬
‫شـغل شـما ذاتـا بـا بحـران درگیـره‪ ،‬ولـی ایـن ‪ ۱۲‬روز شـرایط متفاوتـی داشـت‪.‬‬
‫خودتـونوهمکاراتـونوقتـیزیـر تهدیـدمسـتقیمبودیـن‪،‬چطـور روحی ‌هتونـو‬

                                                          ‫حفـظ کردیـن؟‬
‫اول از همـه بایـد از همـه همـکارای عزیـزم تو سراسـر کشـور تشـکر‬
‫کنــم‪ ،‬مخصوصــا بچه‌هــای تهــران کــه واقعــا ســنگ‌تموم گذاشــتن‪.‬‬
‫خیل ‌یهـا حتـی بـا تمـوم شـدن شیفتشـون حاضـر نبـودن از محـل‬
‫بـرن‪ .‬م ‌یگفتـن وقتـی مـردم بـه کمـک نیـاز دارن‪ ،‬مـا بایـد باشـیم‪.‬‬
‫جالبـه بدونیـد تعـداد زیـادی از بازنشسـت ‌هها بـا مـا تمـاس گرفتـن‬
‫و گفتــن «اگــه بخوایــد میایــم کمــک‪ ».‬داوطل ‌بهــای مردمــی هــم‬
‫کـه قبـا آمـوزش دیـده بـودن پیـام مـی‌دادن کـه آمـاده‌ان بیـان‪.‬‬
‫بچ ‌ههـا بـا اینکـه خانـواده داشـتن‪ ،‬زن و بچـه داشـتن‪ ،‬خیل ‌یهاشـون‬
‫اصـا خونـه نرفتـن‪ .‬اگـه هـم م ‌یرفتـن‪ ،‬در حـد یکـی دو سـاعت‪.‬‬

                ‫بعضـی فرماند ‌ههـا ‪ ۱۵‬روز کامـل تـو عملیـات بـودن‪.‬‬
‫از اون طــرف خانواد ‌ههــا هــم واقعــا پشــتوانه بــودن‪ .‬همســر‪ ،‬پــدر‪،‬‬
   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93