Page 85 - all 2
P. 85
قبـلاز اینکـهواردبحـثفنـیبشـیم،در جنـگ۱۲روزه،چـهزمانـیاحسـاسشـد
کـهبحـران آغاز شـده؟
اول از همــه ،یــاد و خاطــره شــهدای عزیــز اون روزهــا رو گرامــی
مـیدارم؛ ب هخصـوص بچههـا ،ز نهـا و مردمـی کـه مظلومانـه جـون
دادنــد .خیلــی از ایــن صحن ههــا واقعــا دردنــاک بــودن ،مخصوصــا
برخـورد بـا پیکـر کودکانـی کـه دیگـه کاری از دسـتمون برنم یاومـد.
راسـتش رو بخوایـد ،بـرای سـازما نهایی مثـل مـا ایـن یـک آزمـون
جــدی بــود .آت شنشــانی تهــران همیشــه آماد هســت؛ هی چوقــت
تعطیلــی نــداره .هــم تجهیــزا ت ،هــم ایســتگا هها ،هــم نیروهــا
همیشــه تــو حالــت آماد هبــاش هســتن .مــا هی چوقــت نم یدونیــم
کــی قــراره بحــران شــروع بشــه ،ولــی همیشــه بــرای همــون
«نم یدونــم کــی؟» آمادهایــم.
بـا وجـود اینکـه تجربـه جنـگ واقعـی تـو سـابق همون نبـود ،ولـی
بحرا نهایــی مثــل پلاســکو ،متروپــل ،آت شســوزی پالایشــگاه و
بندرعبـاس بـرای مـا مثـل میـدون جنـگ بـودن .همـون تجرب ههـا
باعــث شــد از دقایــق اولیــه ،یعنــی نیم هشــب جمعــه کــه خبــر
رســید ،بــدون معطلــی وارد عمــل بشــیم.
تماسهــای مــردم لحظهبهلحظــه م یاومــد و مــا بلافاصلــه نیــرو
اعـزام م یکردیـم .نـه فقـط یـک ایسـتگاه ،بلکـه چندتـا همزمـان.
اونجـا متوجـه شـدیم اگـر بحـران چندنقطـ های اتفـاق بیفتـه ،فقـط
بــا داشــتن آمادگــی گســترده م یشــه مدیریــت کــرد.
خوشــبختانه بچ ههــا بــا تمــام تــوان اومــدن وســط کار .حتــی از
استراحتشـون زدن ،خودشـون داوطلبانـه م یخواسـتن بـرن عملیـات.
از خونواد ههاشــون گذشــتن ،ولــی بــه مــردم خدمــت کــردن.